توسط: حمید بهشتی

با سلام،
شاید این وابستگی دائم به انگلستان، روسیه و شوری، آمریکا و اکنو به چین معنی دیگری نیز داشته باشد:
در جستجوی ریشه این وابستگی در میان ما ایرانیان می بینیم که این دنباله روان، روش زندگی فرهنگی و سیاسی اعقاب خویش را ادامه داده اند. گذشتگان ما از آیات عظام تقلید می نمودند و بزرگانشان سر سپرده شاهان بودند. سپس در دوران جدید، ابتدا انگلستان برای فرنگ رفتگان و غرب زدگان جای مرجع تقلید را گرفت. اما تقلید به جای خود باقی ماند. علی رغم اینکه تغییر یافت. دیگر دنبال آن نمی رفتند از ارباب و موسیوی فرنگی کسب فتوا کنند. حال دیگر تقلید به کوشش در کپی رفتارها تغییر یافت و دنباله روی از مسکو و سرمشق گرفتن از فیلم های هالیوود و یادگیری از مشاوران نظامی و سایر مشاوران خارجی معمول گشت. و اکنون می روند سراغ چین. یعنی این سنت وابستگی دنبال سنت تقلید است. به خود اعتماد ندارند، خود را قبول ندارند، نیازهای خود را برایشان نابجا و به هوا و هوس تعبیر کرده اند. لذا انسان از آنجایی که هرچه باشد به جهت یابی نیاز دارد، مجبورند از دیگری تقلید کنند که جای آن را وابستگی به خارج کرفته است و وابستگی جای تقلید نشسته است. تقلید ناشی از عدم اعتماد به خویش که خود مبتنی بر نابجا خواندن نیازهای خویش است.